Αν ένα πράγμα χρειάζεται καλό σχεδιασμό για να λειτουργήσει, αυτό είναι οι οικογενειακές διακοπές.

 

Για να διαβάζεις αυτό το άρθρο μάλλον έχεις βρεθεί ήδη σε αυτή τη θέση και ξέρεις: είναι εκείνη η στιγμή που προσπαθείς να χωρέσεις ρούχα τεσσάρων ανθρώπων σε δύο βαλίτσες, με το παιδί να ρωτάει αν μπορεί να πάρει μαζί και το τηλεκατευθυνόμενο φορτηγό “γιατί δεν πιάνει πολύ χώρο”.

 

Κακά τα ψέματα, οι οικογενειακές εξορμήσεις δεν ξεκινούν όταν φτάνεις στον προορισμό σου, αλλά τη στιγμή που ξεκινάς να φτιάχνεις βαλίτσες και αναρωτιέσαι τι πραγματικά χρειάζεται να πάρεις - όχι τι νομίζεις ότι χρειάζεται.

Βαλίτσα: Εργαλείο, παγίδα ή πεδίο μάχης;

Ας ξεκινήσουμε με μια παραδοχή: όσο και να προσπαθήσεις, ποτέ δεν θα πακετάρεις την ιδανική, την τέλεια βαλίτσα. Κάτι θα έχεις πάρει μαζί που θα μείνει για πάντα στον πάτο του σακιδίου, κάτι θα έχεις ξεχάσει, κάτι θα ευχηθείς να είχες κάνεις διαφορετικά.

 

Μπορείς όμως να περιορίσεις τις “απώλειες”.

 

Αρχικά, ξεκίνα με “τα βασικά”: ρούχα για όλους ανά ημέρα, όχι ανά ώρα. Αντηλιακά για κάθε μέλος ξεχωριστά. Ρούχα παραλίας και μαγιό funky buddha. Πάνες, φάρμακα, κουτί πρώτων βοηθειών γιατί ποτέ δεν ξέρεις. Και βέβαια, ο απαράβατος κανόνας: το αγαπημένο αντικείμενο του παιδιού μπαίνει πρώτο, όχι τελευταίο.

 

Φυσικά αν κάτι ξεχάσεις, μπορείς πάντα να το βρεις εκεί που πηγαίνεις - λογικά θα υπάρχει ένα φαρμακείο, ένα μίνι μάρκετ, κάτι. Ελπίζουμε δηλαδή ότι δεν πηγαίνεις διακοπές με παιδιά σε πολύ απομονωμένα σημεία! Αν όμως μιλάμε για αγαπημένα αντικείμενα και… γκρίνια, καλύτερα να πακετάρεις περισσότερα παρά λιγότερα.

Πρόγραμμα: Γιατί είναι σημαντική η συμβολή όλων;

Ως γονέας, πιθανότατα θα σχεδιάσεις το μεγαλύτερο μέρος του ταξιδιού, προσπαθώντας παράλληλα να έχεις κατά νου τις προτιμήσεις όλων, κάτι που μοιάζει με πολύ δύσκολη πίστα. Ένας καλύτερος και πιο αρμονικός τρόπος για να σχεδιάσεις το ταξίδι σας είναι να εμπλέξεις κάθε… ενδιαφερόμενο στη διαδικασία, ακόμα και τα παιδιά ή τους εφήβους της οικογένειας.

 

Μια μελέτη του 2021 που δημοσιεύτηκε στο Journal of Travel Research διαπίστωσε ότι οι οικογένειες που επιτρέπουν στα παιδιά να συμμετέχουν πιο ενεργά στον σχεδιασμό απολαμβάνουν βελτιωμένη επικοινωνία, καθώς ενθαρρύνουν τα παιδιά να μοιράζονται ελεύθερα τις ιδέες, τις προτιμήσεις και τις ανησυχίες τους.

 

Γίνε αυτός ο γονιός και όλα θα πάνε καλύτερα.

Άγχος: Άφησε χώρο και χρόνο για χαλάρωση

Ένας σημαντικός παράγοντας άγχους κατά τη διάρκεια των οικογενειακών διακοπών μπορεί να είναι ο ρυθμός του ταξιδιού.

 

Ενώ βασικός σκοπός παραμένει η διασκέδαση, πέφτουμε συχνά στο “τρυπάκι” του υπερβολικού σχεδιασμού, μέχρι και της παραμικρής λεπτομέρειας. Έτσι καταλήγουμε με μια υπερφορτωμένη “to-do list”, που μπορεί να αφήσει τους πάντες εξαντλημένους στο τέλος της ημέρας.

 

Ένα ασταμάτητο πρόγραμμα μπορεί να εξαντλήσει την ενέργεια μικρών και μεγάλων, γεγονός που τελικά αυξάνει την ευερεθιστότητα και μειώνει την ικανότητά μας να απολαύσουμε όντως το ταξίδι.

 

Χαλάρωσε. Επίτρεψε στον αυθορμητισμό να οδηγήσει κάποια από τα πλάνα σας και θα δεις ότι θα το ευχαριστηθείτε όλοι περισσότερο.

Το “πλάνο” που μοιάζει με επιχείρηση

Στα πιο πρακτικά τώρα, ξέχνα τα δεκάδες tabs με τα “ιδανικά νησιά για οικογένειες” και τα “10 πράγματα να κάνεις στην Πάργα με παιδιά”. Αν δεν μπορείς να βρεις φαρμακείο και σκιά πριν τις 11:00 π.μ., δεν σε σώζει ούτε η πιο τέλεια τοποθεσία.

 

Σχεδιασμός για οικογενειακές διακοπές σημαίνει πρακτικότητα:

  • Διαμονή κοντά σε παραλία ή με parking (γιατί το να σέρνεις κουβαδάκια 600 μέτρα σε ανηφόρα δεν είναι ευχάριστο).
  • Πρόγραμμα χαλαρό, χωρίς φαντασιώσεις τύπου “θα ξυπνάμε νωρίς και θα προλαβαίνουμε τα πάντα”.
  • Τουλάχιστον μία “backup” λύση για φαγητό (ναι, ας είναι και σουβλάκι) όταν το παιδί αρνείται να δοκιμάσει οτιδήποτε έχει πράσινο.

 

Μην φοβάσαι την ευελιξία. Ναι, όλοι χρειάζονται πρόγραμμα, όμως όχι τόσο αυστηρό που να θυμίζει… στρατό αντί για διακοπές. Αν μη τι άλλο, σίγουρα δεν είναι πάντα “μαγικές” οι οικογενειακές διακοπές. Μερικές φορές είναι χαοτικές, κουραστικές και γεμάτες από απρόοπτα. Όμως είναι ζωντανές.

 

Άλλωστε δεν χρειάζεται να είναι όλα τέλεια. Χρειάζεται απλώς να είναι αρκετά καλά για να τα θυμάσαι. Και για να θέλεις, με κάποιον ανεξήγητο τρόπο, να τα ξανακάνεις του χρόνου.